Het is niet dat we ons vervelen ofzo;)

Dag 23 t/m 30

De start van het onderzoek! Handen uit de mouwen en aan de slag. Maandag kwamen de gezinnen voor het drieweekse revalidatie programma waar wij onderzoek naar doen. Na een dag hard werken,

bleek dat de gezinnen op dinsdag niet langs zouden komen en op woensdag waren er verkiezingen. Dit hield in dat we een soort tussenweekend hadden J Uiteraard hebben we deze dagen niet uit onze neus zitten eten, maar zijn we aan de slag gegaan met het uitwerken van ons onderzoek. En daarbij hebben we ook lekker aan het zwembad gelegen.

We dachten dat we wel gewend waren geraakt aan alle vieze insecten hier.. Maar daar kwam een springkaan ter grote van een vogel op ons af gevlogen! Ons gegil was over heel het centrum te horen en mensen kwamen kijken of er niet iets ernstig aan de hand was. Gelukkig schrok de vliegende springkaan ook van ons gegil en was die snel verdwenen.

Vrijdag middag 15.00 uur, weekend! We zijn gelijk in de taxi gesprongen om vervolgens met de bus naar Parangtritis (het strand) te gaan. Na veel wikken en wegen hadden we besloten met de bus te gaan. De fysio’s verklaarde ons voor gek dat we met de bus wilde gaan, ze zeiden dat het wel eens een heel avontuur kon worden. De scooter was volgens hen beter, maar dit zagen wij zelf niet zo zitten..

Na een lange taxirit, kwamen we aan bij het busstation. Er stond een oude/vieze bus en een nog viezere buschauffeur, dit was al een goed begin. Al rokend en bellend en met de deuren open vertrokken we, maar niet voor lang. Na een kwartier kwam de bus stil te staan, vanwege een technisch mankement. De buschauffeur wist de bus na een half uur te maken. Al rokend boven een open motor reed de chauffeur verder, maar niet voor lang. Na een 10 minuten kon die echt niet meer verder en moesten we overstappen op een andere (over volle) bus. Het was inmiddels donker toen we aankwamen in Parangtritis. Na drie hostels met kakkerlakken hadden we eindelijk een degelijk hostel gevonden en vielen we op ons stenen kussen in een diepe slaap.

Zaterdag en zondag hebben we lekker aan het strand gelegen en melk uit een kokosnoot gedronken. De terugweg ging wat voorspoediger en we waren op tijd terug bij onze vriendjes en vriendinnetjes op het revalidatiecentrum.

Dag 31 t/m 34

Naast het werken aan het project hebben we nog een nieuwe bezigheid ontdekt. We zijn erachter gekomen dat ze hier op het centrum Batik kunstwerken maken en we zijn er zelf ook mee aan de slag gegaan! We hebben ons ontpopt als echte creabeas's. Binnenkort zullen de eerste creaties in de verkoop gaan. Verzoekjes en pre-orders kunnen worden geplaatst via facebook;).

Verder wordt er nog steeds goed voor ons gezorgd, onze was wordt voor ons gedaan en zelfs ons ondergoed wordt gestreken en gevouwen. Dat zijn we thuis toch niet gewend;)

Dag 35 t/m 39

Een lekker lang weekend vanwege goede vrijdag en Pasen:). We besloten om de gevaarlijkste vulkaan van de wereld een bezoek te brengen. De Merapi vulkaan staat aan het einde van onze straat. De aardbeving die we een aantal weken geleden voelde bleek door een kleine uitbarsting te komen. Op zaterdagochtend zaten we al om 3.30 uur aan het ontbijt om vervolgens aan een 5 uur durende wandeling te beginnen. Een gids leidde ons door de struiken, onder en boven boomstammen en langs diepe afgronden. Na een uur geklommen te hebben kwamen we aan bij een uitzichtpunt voor de adembenemende zonsopgang. Onze tocht vervolgde zich hierna weer door de bush-bush richting de vulkaan. Na weer 1,5 lopen waren we 2km van de top verwijderd, dichterbij mochten we niet komen omdat dit te gevaarlijk is. Het was een pittige en zeer indrukwekkende tocht. Later hoorden we dat er zondag weer een kleine uitbarsting van de vulkaan was geweest. Dit was toch wel even schrikken..

Zatermiddag zijn we terug gegaan naar Jogja waar we de rest van de dag lekker met de benen in de lucht hebben gerelaxed.

Zondag hebben we fietsen gehuurd om de stad verder herkennen. We zijn langs de zilverbuurt gefietst en hebben daar lekker rondgesnuffeld. Het was ook een hele ervaring om in het chaotische verkeer rond te fietsen, we beginnen de verkeersregels al aardig te begrijpen. In de avond hebben we ons nog heerlijk laten verwennen met een traditionele Javaanse massage. Na al dat reizen en wandelen was dit wel even lekker.

Tweede Paasdag hebben we gebruncht bij de Borrobodur. Het was er heerlijk rustig omdat Pasen geen nationale vrijedag is (Java is overwegend Islamitisch). De tempel was prachtig om te zien! We waren erg onder de indruk van dit collosale bouwwerk met zijn mooie details. Toen was het weer tijd om terug te gaan naar het centrum.

Dinsdag was het nog niet voorbij met de paaspret. Voor de kinderen was er nog een leuke activiteitendag gepland, een modeshow en eieren versieren. Wij werden ook gevraagd om mee te doen. We kregen traditionele kleding aan. Iedereen vond ons erg mooi maar we werden wel uitgelachen voor onze niet matchende schoenen. Tijdens de modeshow beeldden de kinderen hun favoriete beroep uit. Zelf moesten we er ook aan geloven door een rondje over de catwalk te lopen. Het was leuk om te zien hoe ze hier Pasen beleven.